DZIWNY  GOŚĆ

Taki ze mnie dziwny gość.
Stary,brzydki,
I trochę zniewieściały.
Trochę już zużyty,
I jakby za mały.
Za mały na trudy życia,
I na zmiany za mały.
Taki steterciały.
Wiecznie jęczący i niezadowolony.
Nie godzę się z ''teraz'',
Ciagle wracam wstecz.
Czasem wybiegam w przód.
Wspominam.
I marzę czasem też.
Lecz nie moge pogodzić się z tym,
Że muszę być tu.
Tu i teraz,
By zaczerpnąć tchu.
Próbowałem już nie raz,
Życiem cieszyć się.
Lecz nie potrafię tak,
W teraźniejszości tkwić.
I czekać.
By od losu dostać jeszcze coś.
Dlatego jestem,-
Taki dziwny gość.

 Skumar 22.12.2012

Kommentar schreiben

Kommentare: 0